روش Sendai SF از پروتکل های مدرن در ارتودنسی و جراحی فک محسوب می شود که از روش های متداول در پروتکل Sendai SF در روش Surgery First الهام گرفته و در درمان ناهنجاری های اسکلتی و دندانی مورد استفاده قرار می گیرد.
این روش بر پایه رویکردی منظم و علمی مورد استفاده قرار می گیرد و مراحل مشخصی را برای رسیدن به بهترین نتیجه انجام می دهد. در ادامه این مطلب به بررسی کامل چگونکی این روش و مراحل آن می پردازیم که توصیه می شود مطالعه آن را از دست ندهید.
مرحله اول Sendai SF معاینه بیمار
اولین و مهم ترین مرحله در درمان ارتودنسی یا جراحی فک، این است که بیمار معاینه شود. در این مرحله، پزشک رادیوگرافی های لازم و عکس برداری سه بعدی از ناحیه فک و دندان‌ها را انجام داده و وضعیت فکی و دندانی بیمار را مورد بررسی قرار می دهد. در واقع این معاینه ابتدایی در تعیین نیازهای درمانی و تدوین برنامه درمانی مهم ترین نقش را دارد. به عبارت دیگر تشخیص ارتودنسی و اهمیت آن در درمان ناهنجاری‌های دندانی منجر به درمان ارتودنسی موفق می‌شود.
آنالیز و لیست کردن مشکلات بیمار
پس از انجام معاینه اولیه، لازم است که تیم پزشکی با استفاده از داده های جمع‌آوری شده مشکلات بیمار را تحلیل کند.
در این مرحله مشکلاتی مانند مال‌اکلوژن، ناهنجاری‌های فکی و اختلالات عملکردی دندان‌ها و هر نوع ناهنجاری ساختاری که باید جراحی شده و تحت درمان ارتودنسی قرار گیرد، شناسایی می‌شود. با استفاده از این تحلیل اهداف درمانی توسط پزشک دقیقاً مشخص می‌شود.
تشخیص اهداف درمانی
در این مرحله پزشک بر اساس مشکلات شناسایی شده، اهداف درمانی را مشخص می‌کند. پزشکان در این مرحله اهداف درمانی را تعیین می‌کنند؛ این اهداف می‌تواند در برگیرنده موارد زیر باشد:
- بهبود وضعیت بایت
- اصلاح مال‌اکلوژن
- بازگرداندن تعادل به ساختار فک
- بهبود جنبه‌های زیبایی چهره
پزشکان با استفاده از این اهداف یک مسیر درمانی موثر و کارآمد را برنامه‌ریزی می‌کند.
نصب براکت‌ها
زمانی که برنامه درمانی انجام می شود، لازم است که مرحله نصب براکت ها آغاز شود. در روش Sendai SF، لازم است که براکت‌ها پیش از انجام جراحی فک نصب شوند.
در این مرحله براکت‌ها به دندان‌ها متصل می‌شوند تا پس از انجا جراحی، بتوان اصلاحات دقیق‌تری در موقعیت دندان‌ها ایجاد کرد.
در واقع این مرحله از تفاوت های عمده پروتکل Surgery First نسبت به ارتودنسی سنتی محسوب می شود. زیرا در روش سنتی، ابتدا جراحی انجام شده و سپس براکت ها نصب می شوند.
قرار دادن وایرهای جراحی
در مرحله بعد به منظور تثبیت موقعیت دندان‌ها در حین و پس از جراحی لازم است که وایرهای جراحی قرار داده شوند. این وایرها برای کنترل حرکت دندان‌ها و فک در طول جراحی مورد استفاده قرار می گیرند. این مرحله اهمیت زیادی دارد، زیرا تضمین می‌کند که پس از جراحی، تغییرات اعمال‌شده پایدار بمانند.
قرار دادن Face bow
Face bow یا کمان صورت یکی از ابزارهای مهم در ارتودنسی به شمار می رود. Face bow برای تنظیم دقیق موقعیت دندان‌ها نسبت به فک‌ها و جمجمه استفاده می شوند. در این مرحله نیز این ابزار به منظور تعیین موقعیت دقیق دندان‌ها و فک‌ها نسبت به یکدیگر قرار داده می‌شود.
Mounting Models
این مرحله آماده سازی مدل‌های دندانی و فکی بیمار را در بر می گیرد. این مدل‌ها به صورت سه‌بعدی ساخته می‌شوند تا تیم جراحی بتواند دقیقاً موقعیت فک‌ها و دندان‌ها را شبیه‌سازی کند. Mounting models به پزشکان کمک می‌کند که برنامه جراحی را با دقت بیشتری طراحی کنند و پیش‌بینی کنند که فک‌ها پس از جراحی چگونه قرار خواهند گرفت.
پیش بینی مدل جراحی
پس از ساخت مدل‌های دقیق فک و دندان‌ها، تیم جراحی نحوه انجام جراحی و نتایج حاصل از آن را انجام و پیش بینی می کند. این مرحله به پزشکان کمک می‌کند تا از تکنولوژی‌های پیشرفته بهره گرفته و بهترین تکنیک جراحی را انتخاب کنند.
ساخت اسپلینت جراحی
اسپلینت جراحی نوعی ابزار کمکی است که به پزشکان کمک می کند در حین جراحی بتوانند فک‌ها را به صورت صحیح و دقیق در جای جدید قرار دهند. اسپلینت معمولاً از مواد سخت و با توجه به مدل سه‌بعدی بیمار ساخته می‌شود تا اطمینان حاصل شود که فک‌ها پس از جراحی در موقعیت صحیح خود قرار خواهند گرفت.
جراحی
در این مرحله جراحی فک انجام می‌شود. پزشک از تکنیک‌های جراحی ارتوگناتیک بهره گرفته و اقدام به تنظیم موقعیت فک‌ها و دندان‌ها می‌کند. با توجه به استفاده از ابزارهای کمکی مانند اسپلینت و وایرهای جراحی، جراحی با دقت بسیار بالایی انجام می‌شود. این مرحله نقش اصلی در اصلاح مشکلات فکی بیمار دارد.
نقاهت پس از جراحی
پس از اینکه جراحی به صورت کامل انجام گرفت، بیمار وارد مرحله نقاهت می‌شود. در این دوره که معمولاً چند هفته طول می‌کشد، فک‌ها و دندان‌ها در حال بهبود و تثبیت موقعیت جدید هستند.
درمان ارتودنسی
پس از بهبود نسبی از جراحی، مرحله دوم درمان ارتودنسی آغاز می‌شود. در این مرحله، ارتودنتیست با از براکت‌ها و وایرها، استفاده می کند و تنظیمات نهایی را در موقعیت دندان‌ها ایجاد می‌کند. این مرحله معمولا چند ماه طول می کشد تا دندان‌ها به طور کامل با موقعیت جدید فک‌ها هماهنگ شوند.
برداشتن براکت‌ها
پس از اتمام تنظیمات ارتودنسی، براکت‌ها از روی دندان‌ها برداشته می‌شوند. این مرحله نشان‌دهنده پایان درمان فعال است و دندان‌ها و فک‌ها باید در موقعیت جدید و صحیح خود تثبیت شده باشند.
ریتنشن
ریتنشن یا نگهداری لازم است که پس از برداشتن براکت‌ها انجام شود. در این مرحله از ابزارهای نگهدارنده استفاده می‌شود تا دندان‌ها و فک‌ها در موقعیت جدید خود ثابت بمانند. این مرحله اهمیت زیادی دارد، زیرا تثبیت نتایج به‌دست‌آمده مستلزم حفظ موقعیت جدید فک‌ها و دندان‌ها است.
پیگیری ۵ ساله
آخرین مرحله روش Sendai SF پیگیری‌های دوره‌ای ۵ ساله را در بر می گیرد. این مرحله پس از درمان است. این پیگیری‌ها به منظور ارزیابی مداوم وضعیت بیمار، اطمینان از پایداری نتایج درمان انجام گرفته می شود.
نتیجه گیری نهایی درباره پروتکل Sendai SF در روش Surgery First
روش Sendai SF با یک رویکرد سیستماتیک و علمی به بهبود ناهنجاری‌های فکی و دندانی کمک می کند. این روش یک مسیر درمانی دقیق، از معاینه اولیه تا پیگیری‌های طولانی‌مدت پس از درمان را به پزشکان و بیماران ارائه می‌دهد. با انجام این روش با کاهش زمان درمان و افزایش دقت می توان به نتایج بهتری دست یافت.
سوالات متداول درخصوص پروتکل Sendai SF در روش Surgery First
1.آیا پروتکل Sendai SF برای همه بیماران مناسب است؟
این پروتکل برای همه بیماران مناسب نیست و انتخاب روش درمانی مناسب به عوامل مختلفی مانند مرحله بیماری، سن بیمار، وضعیت عمومی و سایر عوامل بستگی دارد.
2.آیا این پروتکل در ایران انجام می‌شود؟
برای اطلاع از مراکز درمانی در ایران که این پروتکل را انجام می‌دهند، بهتر است با متخصصان انکولوژی مشورت کنید.
3.هزینه این روش درمانی چقدر است؟
هزینه این روش درمانی به عوامل مختلفی مانند نوع سرطان، مرحله بیماری، تعداد جلسات درمانی و سایر عوامل بستگی دارد و بهتر است برای اطلاع از هزینه دقیق با مرکز درمانی مورد نظر تماس بگیرید.