یکی از دغدغه‌های والدین در مورد سلامت و وضعیت دندانهای کودکان و نوجوانان خود پیشگیری از بروز مشکلات فکی و به‌هم خوردن نظم دندانهای آنهاست.
- بسیاری از ناهنجاری‌های فک مانند بزرگی فک (یا جلو بودن فک) و کوچکی (یا عقب بودن فک) و نیز انحراف فک‌ها، در سنین پایین قابل تشخیص هستند و درمان آن‌ها در این دوره آسان‌تر است.
- برخی تداخلات دندانی به‌ویژه دندانهای دایمی در سنین پایین مشهودند که رفع آن‌ها می‌تواند مانع آسیب به دندان‌ها و ایجاد مشکلات فکی مانند انحراف فک‌ها گردد.
- پیشنهاد می‌شود والدین برای پیشگیری از بروز یا تشدید مشکلات فکی، کودک را در سنین ۶ یا ۷ سالگی تحت معاینه توسط متخصص ارتودنسی یا متخصص دندانپزشکی کودکان قرار دهند.
- در سنین پایین‌تر به علت عدم رویش دندانهای آسیای بزرگ دایمی (دندانهای شماره ۶) و نیز احتمال همکاری ضعیف کودک، حتی به فرض وجود مشکلات ارتودنسی، معمولا درمان آغاز نخواهد شد.
- در صورت مراجعه دیرهنگام (پس از ۸ یا ۹ سالگی)، درمان برخی از مشکلات فکی به‌ویژه کوچکی بالا بسیار دشوار خواهد بود